merhaba...

Çıkarsız...
Umarsız ve yalın...
Bir merhaba ile başlıyordu her şey ...
Görmeyi bile bilseydik eğer...
Doluydu gökyüzü merhabalarımızla...
Bir merhaba kadar yakındık birbirimize ...
Etmeseydik duygularımızdan imtina...
Uzanabilseydik ellerimizle…
Tutuverecektik  merhabalarımızı gökyüzünde...
Bir merhaba ile selamlamamayı isteyecek kadar birbirimizi…
Doldurabilseydik naif sevgiler ,
o mas mavi gökyüzünden,
yorgun düşmüş insan yüreklerimize...


Ayşe Nurhan Karahan