martılar ki...

Günlerdir kör köstebek nefsimle,

öyle hırlı ve öylesine harlı ki esrik nefesim...

Bir kibrit tutsam parlayacak...

Bir sarnıç gemisi diyecekler alev almış ,

boğazın iki yakasından...

Oysa bir gaz tenekesiyle bir şişe mavi,
Gelişi güzel mi güzel bir ocak,
Suların ortasında sevgili öfkemle benim,
Yanacak bahar erişinceye değin...
Soğuktan morarmış kanatlarını,
ısıtsın diye martılar...

Martılar ki , 

sokak çocuklarıdır denizin...

Can Yücel