Son söz...
Bir önsözü vardı hayat denen kitabın ...
Bir de son sözleri…
Son sözlere gelindiğinde,
daha bir dikkatli olmak gerek
sanırım…
İyi anlamak gerek…
Satır aralarını kaçırmamak gerek…
Belki de hayatımızdaki en önemi
seçimlerimiz,
vazgeçme zamanı ile,
daha fazla çaba gösterip devam etme
arasındaki seçimlerimiz…
Dallarda aranan şey belli ki
köklerde mevcut…
Hayatımız ile flört etmeye
başladığımızda,
hangi değerleri yücelttiğimiz ve
kim olmak istediğimiz çok önemli…
Köklerinizin yer yüzüne çıkıverdiğine,
ve ne kadar sağlam durduğunuza şahit
oluveriyorsunuz bir anda…
Onları kaybetmeden,
her gün yeni bir hayata uyanabilmek,
sanırım yaşanılan en kıymeti mucize…
Ayşe Nurhan Karahan